ในอนาคตอันใกล้นี้ คอมพิวเตอร์คงเข้ามาสู่ชีวิตประจำวันของเราไม่มากก็น้อย ไม่ว่าเราจะอยากรู้จักโดยตรงหรือไม่ก็ตาม เช่น เมื่อเราไปฝาก หรือ ถอนเงินจากธนาคารทุกแห่งในขณะนี้ล้วนแล้วแต่ต้องผ่านระบบคอมพิวเตอร์ทั้งสิ้น การซื้อสินค้า หรือชำระเงินค่าบริการต่าง ๆ จากร้านสะดวกซื้อใกล้บ้าน เช่น เซเว่นอีเลเว่น เอเอ็มพีเอ็ม หรือแม้แต่ร้านค้าในปั๊มน้ำมัน หรือปั๊มน้ำมันหลายแห่งในประเทศเรา ก็เช่นกัน เราลองคิดต่อไปว่า จะมีการนำคอมพิวเตอร์เข้ามาใช้ส่วนตัวในบ้านมากขึ้นหรือไม่ คำตอบก็คือ น่าที่จะเป็นไปได้และเราน่าจะมอง ต่อไปอีกว่า แล้วเราควรที่จะเป็นผู้บริโภคที่นำเข้าเทคโนโลยีเหล่านี้ตลอดไปหรือไม่ ถ้าคำตอบคือใช่ เราก็ไม่ต้องเรียนรู้สิ่งใดมากนัก นอกจากการเรียนรู้เพียงการใช้งานคอมพิวเตอร์ให้ได้ตามที่เราต้องการ แต่ถ้าเราคิดอย่างสมเหตุสมผล และยุติธรรมต่อประเทศของเรา เราก็น่าที่จะเริ่มเรียนรู้อย่างมีระบบจากง่ายและนำพาตัวเราไปสู่การเรียนรู้ที่เข้าใจเทคโนโลยีอย่างมีการค้นคิดที่มากขึ้นต่อไปในอนาคต เพื่อที่เราจะได้ก้าวไปเป็นประเทศผู้ผลิตและส่งออกเทคโนโลยีได้ต่อไป
 การนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ทางด้านการศึกษา
การนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ทางด้านการศึกษาถือได้ว่าเป็นเรื่องสำคัญในระดับประเทศ เราจะเห็นได้ว่า รูปแบบการเรียนการสอนในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก เดิมในท้องถิ่นที่ห่างไกลความเจริญ เด็ก ๆ แทบจะไม่มีโอกาสได้รับรู้ข้อมูลข่าวสาร จนกลายเป็นผู้ด้อยโอกาสทางสังคม แต่ในปัจจุบันเริ่มมีระบบการถ่ายทอดสัญญาณผ่านดาวเทียมทำให้เด็กเหล่านี้ได้รับโอกาสเรียนรู้ ถึงแม้จะยังไม่แพร่หลายนักก็ตาม สำหรับเด็กในชุมชนที่มีโอกาสได้ใช้คอมพิวเตอร์นอกจากการใช้คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลแล้ว ก็ยังสามารถแสวงหาความรู้จากแหล่งความรู้ที่มีอยู่อย่างมากมาย โดยการเชื่อมต่อกับเครือข่ายผ่านระบบอินเตอร์เน็ตที่มีการเชื่อมโยงกันอยู่ทั่วโลก นอกเหนือไปจากความรู้ที่จะได้เรียนในห้องเรียนที่มีครูผู้สอนเป็นผู้ถ่ายทอดเท่านั้น นอกจากนี้ ผู้สอนและผู้เรียนยังสามารถติดต่อถึงกันได้อย่างไร้ขีดจำกัดของเวลา โดยผ่านระบบ อิเล็กทรอนิคส์เมลล์(E-Mail) ได้อีกทางหนึ่งด้วย ซึ่งเราจะได้ทราบรายละเอียดเรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาในบทที่ 12
 ปัจจัยที่ทำให้เกิดความล้มเหลวในการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้
จากสังคมที่เรามีความต้องการในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพิ่มอย่างมากมายนี้ ในบางครั้งก็ทำให้ผู้ใช้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงได้ หากการใช้นั้นเกิดขึ้นโดยไม่ได้อยู่บนรากฐานของความเข้าใจและความสมเหตุสมผลในการใช้ อาทิเช่น เราซื้อคอมพิวเตอร์ที่มีประสิทธิภาพสูงเกินกว่างานที่เราจำเป็นต้องใช้มาใช้ในหน่วยงานหรือพยายามหาคอมพิวเตอร์มาทดแทนเครื่องที่มีอยู่ ทั้ง ๆ ที่เครื่องเดิมก็ยังคงยังใช้การได้ก็ทำให้ทั้งหน่วยงานและประเทศต้องเสียเงินตราออกนอกประเทศจนเกินความจำเป็นในภาวการณ์ที่ประเทศของเราเป็นเพียงผู้บริโภค ที่นำเข้าสินค้าเหล่านี้ เท่านั้นและเนื่องจากคอมพิวเตอร์เป็นอุปกรณ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีรวดเร็วมาก การซื้อมาเกินกว่าความ จำเป็นในแต่ละครั้งย่อมเป็นการเพิ่มขยะที่ใช้การไม่ได้ให้แก่หน่วยงาน เพิ่มค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษา และกลายเป็นซากที่ใช้การไม่ได้ในที่สุด เพราะทุกคนมักต้องการคอมพิวเตอร์ที่มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นการมีคอมพิวเตอร์ใช้นั้น ควรพิจารณาให้เหมาะสมกับการใช้งาน ทั้งจำนวนและประสิทธิภาพ
          การเรียนรู้สารสนเทศจากอินเตอร์เน็ตนั้นได้เปลี่ยนชีวิตผู้คนให้มีลักษณะเป็นวัตถุนิยมมากขึ้น มีการพูดคุยและสื่อสารกันโดยผ่านคอมพิวเตอร์ ซึ่งจะมีผลทั้งทางลบและทางบวก ในทางบวกนั้น เราจะได้รับข้อมูลข่าวสารที่มากขึ้น แต่ก็มีผลในทางลบด้วยเช่นกัน หากข้อมูลบางอย่างนั้นเป็นภัยทั้งแก่ครอบครัวและประเทศชาติ อินเตอร์เน็ตเป็นทั้งแหล่งความรู้และแหล่งอบายมุกไป พร้อม ๆ กัน เหมือนดาบสองคม ดังนั้นการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศให้เกิดประโยชน์จึงมักขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล หรือขึ้นอยู่กับการชักนำไปว่าจะใช้ในทางที่ถูกที่ควรหรือไม่ ซึ่งการที่เด็กของเราจะรับรู้เทคโนโลยีสารสนเทศอย่างไรคงต้องขึ้นอยู่กับการดูแลอย่างใกล้ชิดของทั้งสถาบันครอบครัวและสถาบันการศึกษาในอันที่จะร่วมมือกันอย่างจริงจัง
 นอกจากผลที่มีต่อการดำเนินชีวิตแล้ว ทางด้านธุรกิจเองก็ได้รับผลกระทบทั้งทางบวกและทางลบอย่างรุนแรงเช่นกัน ดังจะเห็นได้ว่าเดิมการทำธุรกิจเล็กๆ ที่ไม่มีการค้าขายจากต่างชาติเข้ามาแบ่งส่วนแบ่งของตลาด ก็สามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่น แต่ในปัจจุบันคงกล่าวเช่นนั้นไม่ได้เสียแล้ว เพราะในปัจจุบันถึงแม้จะไม่ได้ทำธุรกิจระหว่างประเทศก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่มีคู่แข่งจากต่างชาติเข้ามาแย่งส่วนแบ่งของตลาด ทั้งนี้เพราะการโฆษณารวมถึงการซื้อสินค้าสามารถทำได้โดยผ่านสื่ออินเตอร์เน็ตที่เราเรียกว่า"อีคอมเมิซย์"(E-Commerce:Electronic Commerce) ทำให้ผู้ซื้อได้รับข้อมูลหรือแม้แต่การสั่งซื้อสินค้าได้อย่างไร้ขีดจำกัด แม้ร้านนั้นจะเป็นเพียงร้านเล็กๆ ที่อยู่มุมใดมุมหนึ่งของโลกก็ตาม ดังนั้น เราจึงต้องมีการพัฒนารูปแบบในการทำการค้าให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงไปด้วย แต่อย่างไรก็ตาม เราจะเห็นได้ว่าการทำธุรกิจอีคอมเมิซย์นี้ ใช่ว่าจะทำให้เกิดความสำเร็จทุกรายไป ทั้งนี้เพราะการทำธุรกิจเช่นนี้ ต้อง ลงทุนมากขึ้นในการซื้อคอมพิวเตอร์ที่มีประสิทธิภาพมาใช้ ต้องจ้างมืออาชีพมาจัดทำระบบอีคอมเมิซ์ย ดังนั้นผู้บริหารคงต้องตัดสินใจให้ได้ว่า การทำธุรกิจลักษณะนี้จะคุ้มกับทุนที่จะต้องลงไปหรือไม่ เมื่อลงทุนไปแล้วจะได้ส่วนแบ่งของตลาดมากพอหรือยัง หรือคิดในทางกลับกัน ถ้าจะไม่ลงทุน จะทำอย่างไรจึงจะสู้คู่แข่งต่างชาติได้ เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ ผู้บริหารต้องคิดให้มากขึ้น

  • ผู้นำเสนอ
  • ด.ช.พัชร์ชยพล ติณณ์ญาณาพงศ์ ม.1 เลขที่15
  • ด.ช. ปรเมศร์ เเดงสังวาลย์ ม.1 เลขที่ 11